زردُ پریشون چشام
پرخونُ گریون چشام
گفتی نمی خوای بمونی
اسیر زندون چشام
زیادِِ غصه های من
دروغِِِ گریه های من
انگار واست تکرارین
شعرُ ترانه های من
میگم که ما ، مال همیم
توغم ها غمخوارهمیم
هنوز که اول راست،
باید تا آخرش بریم
