می خوام یه شعر نو بگم

که قافیش اسم تو وُ

وزنش سنگین ، درست مثل چشات باشه

شعر من، غزل،قصیده،قطعه نیست

درسته که شعره ولی،مثل شعرای دیگه نیست

شعر من روح داره ،که میشنوه دردِِ دلُ

شعر من خوندنی نیست،خوندنی های باطلُ

شعر من فرصت واسه گلایه هاست،

گلایه ها از این زمون، از دلِ سنگِ آدماست